İntihar Notu

Bu biraz uzun bir yazı olacak ama kesinlikle tatmin edici, sizi temin ederim. İstanbulda ölecek yer bile olmayışı takma dişler ve varislerle ilgili.
Bir rüya gördüm. Dolma sarıyorum-evet o ara çok caım çekmişti-sonra ekmek ve kekler alıyorum kucagma onları bırakmak istemiyorum sıkı sıkı tutuyorum. Sonra uyanıyorum.
O gün hadi dedim hayatımda bir ilki daha yaşayayım dolma sarayım. Sardım bir tencere dolma sardım basit mekanik bi aparat buldum evde onla çok da kolay oldu. Ama ben en son yiyebildim. Sonra sevgilim yemeden bogazımdan geçmez tabi ona da ayırdım hatta arkadaşlarımıza da ve hatta ailesine de.
2 gün sonra ...
Bir sebepten yine yaşama sevincimi yitirdim. Dünyada olma amacımı sorguladım çözemedim. Evden çıktım arabaya bindim başladım ölecek bir yer aramaya. İnanın bana İstanbul da ölemezsiniz. Arabayı hızla bir yere çarpmayı düşündüm trafik var o kadar hızlanmam mümkün değil. Sonra bileklerimi keseyim klasik olsun dedim, sakin bir yer baktım ve tabiki bulamadım. Yüksek bir yerlerden atlamayı düşündüm ama plaza filan olmalı bari ölümüm anlamlı olsun kahrolsun dünyevi zevkler filan öyle bir mesaj vereyim, yok o da çok mümkün görünmedi zaten. En kolayı nefesimi tutayım dedim o da çok salakça geldi yaşamak bile daha mantıklıydı.Altın vuruş için de çok erkendi hemen olmaz dedim. 1.5 saatin sonunda ölemeden geri döndüm eve anlayacagınız.
Telefon çaldı.
Yarım saat sonra gittigim evde ölümün kendisini gördüm. Bir insanın nasıl çürüdüğüne tanıklık ettim. Yavaş yavaş nasıl gercekten yaşama sevincini istese bile geri getiremeden avucundan gençliğinin kayıp gittigini gördüm. Kucagımda dolmaların büyük bir kısmı kekler ve ekmekler vardı.
Bilmiyorum, belki de yaşamanın bir yolunu içimizde bir yerlerde bulabiliriz.
Yemek yapmanın güzel bir tarafı var biraz bişiler karıştırıyorsunuz ve bir sürü insan nemalanıyor. Yarın kalanını yiyecek sevgilim ve diğer herkes ...beni çok mutlu ediyorsunuz ve iyi ki varsınız.