Bir film izlemiştim.Bir aradayız hepsi bu. İtalyan yapımıydı yanılmıyorsam, fransız da olabilir. Çok begenmiştim. Doğal davranan insanlardan hoşlanıyorum. Bugün yolda yanımda oturan takım elbiseli adamın falcı çıkmasından; Hobi olarak yapıyorum aslında Marmara dan mezunum, demesinden. 45 dakika hiçbirşey sorgulamadan sohbet etmekten, saf bilgi alışverişi ve iyi günler. Bu çok oluyor, uzun yol gidip geliyorum çok fazla insanla konuşuyorum, tartıyorum, ölçüyorum, biçiyorum.
Doğal insanlar evet. Aslında bir aradayız hepsi bu. Aslında problem çıkması çok beklenmedik bir durum. Işıklarda koluma yapışıp bana yardım edin lütfen kayboldum diyen minibüs şöförünün samimiyetini, set ekibini aricam siz konuşun bana tarif edin hiçbirşey anlamıyorum lütfen, demesini sevdim evet. Aradan 5 ışık geçti, bir türlü karşıya geçemedim ama sorun değil. Tarifi aldım verdim topluma can verdim.
Sokak hayvanlarıyla göz göze gelmeyi de seviyorum. Onlar da bizimle bir arada. Gözlemliyorlar, ışıkları bekleyerek karşıya geçiyorlar arada bi birbirimize göz kırpıyoruz bazen seviyoruz bazen yardım ediyoruz evimize alıyoruz. Sorun çıkması öyle zor ki. Bir aradayız hepsi bu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder