Çok klasik okudum da bunu okumadım daha davayı kavgayı biraz daha kendim tecrübe edip öyle okurum diye düşündüm. Suçun, cezanın ne oldugunuysa daha 10 yaşında okumuştum 78 basımıydı sanırım. Eski basım,kelimeler biraz eskiydi. Ama hatırımdadır. Sayfaları, Raskolnikov u herşeyi çok nettir aklımda. Bilelim suç nedir ceza nedir ona göre büyürüz demiştim sanırım.
Kavgalar davalar zaten hep aklımızda. Bazen bağırdıkça bağırasım herşeyi yıkasım geliyo bütün o öfkeyi kusarsam eger kafam rahat edicek ve huzura kavuşucam gibi.. Kapıları sökmek pencereleri kırmak bütün eşyaları fırlatmak istiyorum çekinmeden yapmak istiyorum ewet öyle vazoyu elime alınca bi an tereddüt etmek düşünmek istemiyorum, hemen duygularımı yaşamak istiyorum. Nasıl ki sev sınırsız sev diyorlar işte öyle sınırsız kavga etmek istiyorum. Ta ki yorulup sesim kısılıncaya kadar kavga ediyorum sonra nefes nefese kalıyorum ağlıyorum zayıflamış 40 kg kalmış gibi hissediyorum kulaklarım tıkanıyo ve uyuyorum..
Bütün bu inanılmaz yükselişlerin o an sadece benim kafamda olması ve dünyanın herhangi bi yerinde aynı hissi yaşatabilecegim hiçbir nesne ya da canlının var olamaması ne fena..
Hadi tekrar davana dön, kavganı bırak..Bak çocuklar aç insanlar perişan dünya hiç olmadıgı kadar yalnız ve sen hala kendinle kavga mı ediyosun..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder