Yarın çıkıyorum taburenin üzerine, bu yıl da sıra bana geldi. Çok bir numara yok bunda da, dünyadaki hiçbirşeyde olmadıgı gibi. İşte, yeni planlar kuracağız olacak mı diye bakacağız. Olmazsa tekrar kuracağız çünkü lego bize küçükten böyle tembihledi. Şikayetçi değilim oyuncak gözüyle bakarsanız hoş şeyler çıkabiliyor ortaya gene o zamanlarda olduğu gibi.
Plan kurmakta bir incelik keşfettim ben onu paylaşmak isterim bu yeni yaşımda 1 yıl ne bok yedin ne değişti derseniz bu inceliğimi tastikledim.
İçinizden geçen şeyi algılarınızı kapatıp hissetmeye çalışmak lazım, ben bu yöne gidersem benim için iyi olur mu yoksa sıçar mıyım.. ama mümkünse bunu yaparken diğer insanlar hakkımda ne düşünecek ya da başarılı olacak mıyım kaygısını taşımayın bunlar bir plan kurmak ve ona uymak için kriter değiller. Kafa bulandırıyor bunlar. Böylece o içinizdeki tuhaf, tayfa benzeyen sezgiler kendini gösterecektir. Şans böyle birşeydir. O an neyi kendinize yakın hissettiğinizi düşürsünüz hatta bu düşünme eyleminden bile uzaktır, çok saftır, o an yazı/tura demek saf sezgi anıdır. Attım, tuttu değildir. Herşey önünüzdedir, yazı da tura da, hepsi zaten sizdir. Hangisini seçerseniz seçin sizi siz yapan şeylere biraz daha katkıda bulunursunuz. Yine de mantık dışı dünyamız seçim yap illa diyecektir.
23ümde hep içimi dinledim, bunu fazla düşünmesem de başarısız oldugumu da sanmıyorum istediğim herşeyi yaptım. 24ümden tek dileğim aynı tayfları aynı netlikte ve hatta daha yakından görmemi sağlayacak ortama beni itmesidir. Gökdelenler, tasmayla gezen köpekler ve aptalcasına cool insanların önüne iterse o zaman kafam karışabilir. Sadece itsin, azıcık dürtsün, ben yolumu bulurum..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder