Hart!

Bir şarkı var çok seviyorum. I can feel your heart beat, hart! hart! beat.. Şarkı her çaldığında ısırık efekti veriyoruz Cenk le, Hart kısmında abuk subuk havaya ısırık atan tipler gözleyebilirsiniz her hangi bi yerde bize ve şarkıya aynı anda denk gelirseniz.
Geçenlerde okudum bu ısırığın anatomisini. Öpüşürken neden ısırırız ya da sevgililer durduk yere neden birbirini ısırır, manyak mıdırlar?
İnsan eski çağlarda tek silahı olarak dişlerini biliyordu. Günümüzde kültür, bilirlik, kişisel gelişimin sonuçları ve daha bir çok içsel faktör sayesinde -ve tabii dışsal bknz. mahalle baskısı,Hamza Abi bizim Ahmet kuduz olmuş galiba-artık kimse kimseye kızdıgında dişlerini göstermiyor. Yine de tüm bu gelişmeler sırasında yanımızda olan çomar dostlarımız bu doğal eylemlerinden vazgeçmediler, e oldurmayan Allah oldurmuyor. Neyse, gel zaman git zaman bu ısırıklardan vazgectik fakat aşktan sevgiden seksten vazgecmedik. Bu yüzden de kendimizi genetik şifremizin derinliklerinde buldugumuz öpüşmeyi abartma ya da aşktan kudurma anlarında birbirmizi afiyetle ısırmaktayız.
İlginç olan şeyse, ısırma eyleminin yemek yemekle de baglantılı olması. Bu durumda şöyle bir sav ortaya atılmış, yaratıcı ve düşünceye önem veren insnaların pek de yemekle arası yoktur. Çiğneme eylemine meraklı değilllerdir pek ve pek de yabani sayılmazlar. Aslında doğru bir tespit. Kendinizi bir projeye odakladıgınız anda iştah kesilir, boş vakit ve gnlük monoton düşünceler içinde aklınızda sürekli yemek vardır.
Burdan ortaya şu handikap çıkıyor, peki bu yaratıcı sanatçı bilimci arkadaşlar sevişmekten de mi vazgecmiştir??   Bahsettiğimiz ciddiyette olanlar sanırım vazgecmese de anlamlandırma çabasında kaybolmuşlardır, yazık ki bu insanların nesli zor üreyecek.