Afet

İşveli kadınlar vardır adı Afet olan, keşke o konuyu anlatsaydık şimdi ama çalışmadıgımız yerden geldi. Meseleyi uzun uzadıya baştan almayacagım, ben kendimi afetzede yerine koyacağım. O konularda çok iyimdir. Profosyonel afetzede olabilecek kadar rüya ve hayal sahibiyim. Farzedelim ki beni ailemi kurtardılar. Bizim buluşma noktamız var Cenk'le telefonlar çalışmayacagı için öyle bi yer belirledik. Ben o sokakta işe yarar çok şey de bulabilecegimize inanıyorum çünkü. Saklanmak gerekse süper yer, ihtiyaç olsa onu da buluruz. Tabi bunlar savaş filan da dahil düşünüldügü için böyle. Gelelim deprem durumuna, kamyon filan yağmalamam, bakarım eksik var, illa ki birileri çadırsız malzemesiz kalacak, ben hemen kendime korunaklı bi yer yaparım. ateşimi yakarım ne gerekiyorsa kendim bulup buluştururum. Tıkandıgım yerde tabiki gidip yardım isterim ama o ancak yiyecek konusu olabilir, İstanbul da avlayacak hayvan yok sahilden balık tutmak lazım anca. Organizasyon da sikimde olmaz afedersiniz, insan bu kadar da müşkül bi varlık değil, bnlerce yıl her şarta dayan sonra kamyon yağmala. Hem de küresel felaket fln da değil he daha bi Van dan bahsediyoruz. Bu insanlar çok fena.. Gelir benim yaptıgım yuvaya bile göz diker bunlar. Beni parçalar yer filan. Suçu organizasyona atmayın, biraz da cahilliğe atın. Koyun gibi güdülmek isteyen insanlardan bahsediyoruz burda. Eğitimle de ilgisi yoki tembellik yavşaklık filan.. O tip vardır, herşeyi olsa da bedavaya göz diken vardır ya hani, işte onlardan tiksinirim en çok. İnsan olmak başka birşey, yeri gelicek birinin çocugunu da teklif edeceksin kendi çadırına almayı. İnsan böyle bireysel yavşakça hareketlerle hayatta filan kalamaz. Geçmiş olsun Van halkına, ilk karda ölür bunlar.